Op dit moment wordt in Frankrijk het WK rugby gespeeld. Wat een verademing om niet alleen de sport te zien (ook al vind je die wellicht niet leuk), maar ook alles en iedereen er omheen. Ik raad je van harte aan om de komende weken zelf een wedstrijd op televisie te volgen.
Wat me vooral zo aanspreekt is het gedrag van spelers en coaches tijdens de sport. Het is een keiharde sport met grote en vaak ruige kerels, maar hun gedrag is om door een ringetje te halen. Kritiek op de scheidsrechter is onacceptabel. Niemand die zich daaraan waagt, want zowel spelers als begeleiders kennen de straf: weg wezen. Alle beslissingen van de scheidsrechter zijn live te volgen. Bij een video review legt hij de beslissing uit en wordt er verder gespeeld. Er is nooit gezeur op welke beslissing dan ook. Alles wordt geaccepteerd. Het draait volledig om de sport.
Ik betrap me er op dat ik het heel bijzonder vind als ik er naar kijk. Hoezo vind ik dit bijzonder? Dit zou normaal moeten zijn. Toch? Niet alleen de sport wordt er leuker van. Ook alles er omheen.
De mensen in het stadion nemen het gedrag van de spelers en begeleiding over. Er is nooit onrust op de tribune. Niemand haalt het in zin hoofd om wat op het veld te gooien of onrust te veroorzaken. Het is een feestje. Precies zoals het zou moeten zijn. Een voorbeeld voor vele andere sporten. Maar niet alleen voor sporten.
Stel dat we het WK rugby kopiëren op ons eigen gedrag? Zouden je dagen en die van de mensen om je heen dan wellicht leuker zijn? Zou je minder negatieve energie verbruiken door minder te klagen en kritiek te geven? Zowel in je privé als zakelijke omgeving.
Ik gun iedereen (inclusief mijzelf) om voortaan zoveel mogelijk “WK rugby” te zijn.
Veel succes en plezier!
